Η Πορεία της Κυριακής

18 Νοεμβρίου 2018

 Βασιλίτσα 2.249μ 

Χιονοδρομικό Κέντρο Βασιλίτσας (1.800μ) – Βασιλίτσα (2.249μ) (Α Κατηγορία)
(Αναλόγως των καιρικών συνθηκών η πορεία Α μπορεί να διαφοροποιηθεί)
Ώρες πορείας: 4
Αρχηγός: ΔΣ

Αγ. Παρασκευή Σμίξης (1.400μ) – Βασιλίτσα (2.249μ) – Σμίξη (1.150μ) (Β Κατηγορία)
Ώρες πορείας: 7
Αρχηγοί: Νάκος Δημήτριος, Σταύρου Σωτήριος

Αναχώρηση από Σμίξη 6.30μμ

 Αναχώρηση 7:30πμ
από την έξοδο του πάρκινγκ της κεντρικής πλατείας

  Εάν οι καιρικές συνθήκες είναι δυσμενείς, το βαθμό δυσκολίας αυξάνεται και η διαδρομή θα επανεκτιμηθεί επί τόπου. Εξοπλισμός: ορειβατικά μποτάκι, ζευγάρι μπατόν, ατομικό φαρμακείο, αντιανεμικό-αδιάβροχο, γυαλιά ηλίου. Ρουχισμός κατάλληλος για την εποχή και δεύτερη αλλαγή των ρούχων.

Δηλώσεις συμμετοχής καθημερινά στα γραφεία του Συλλόγου 7-9 το απόγευμα. Περισσότερες πληροφορίες στο τηλ. 26510 22138 & 26511 81068

Περιγραφή πορείας

Η πορεία μας προς την κορυφή του όρους Βασιλίτσα (2.249μ), το οποίο περιλαμβάνεται στον εθνικό κατάλογο των προστατευμένων περιοχών του δικτύου (Natura 2000), θα ξεκινήσει δυτικά του χωριού Σμίξης, ενός όμορφου βλαχοχωρίου του Ν. Γρεβενών προερχόμενο από τη "σμίξη" των οικισμών Πινακάδες και Μπίγκα, οι κάτοικοι των οποίων ήθελαν να γλιτώσουν από την ελονοσία. Στο σημείο εκκίνησης πάνω από το χωριό σε υψόμετρο 1.350μ. συναντάμε τη βρύση «Τζιλέτιν» και  την εκκλησία της Αγ. Παρασκευής που χτίστηκε με αφορμή ένα όραμα που παρουσιάστηκε σε νεαρή κοπέλα του χωριού. Η αγία της υπέδειξε το μέρος όπου βρισκόταν η εικόνα της και σύμφωνα με την παράδοση, η κοπέλα έψαξε εκεί και την βρήκε. Η εικόνα στην συνέχεια καθαρίστηκε και τοποθετήθηκε σ' εκκλησία του χωριού. Αργότερα οι Σμιξιώτες έκαναν έρανο και κατάφεραν να χτίσουν το ναό στη δεκαετία του 1940. Αρχικά ακολουθούμε μονοπάτι μέσα σε πυκνό αμιγές δάσος οξιάς, που τα πεσμένα ξερά φύλλα τους δημιουργούν αυτή την εποχή ένα μαλακό χαλί στο πέρασμα μας. Ακολουθούμε παράλληλη πορεία με τους πυλώνες της ΔΕΗ έως ότου να συναντήσουμε τον δρόμο που ανεβαίνει προς το χιονοδρομικό κέντρο σε υψόμετρο 1.600μ. Εμείς θα παρακάμψουμε τον δρόμο και θα ακολουθήσουμε πάλι δασικό μονοπάτι έως ότου τον συναντήσουμε ξανά σε υψόμετρο 1.700μ. λίγο πριν το χιονοδρομικό κέντρο. Το Χιονοδρομικό κέντρο Βασιλίτσας δημιουργήθηκε το 1975 από μια ομάδα ανθρώπων που συνέστησαν τον Χιονοδρομικό Ορειβατικό Σύλλογο, με όραμα την διάδοση της χιονοδρομίας. Είναι ένα από τα ομορφότερα χιονοδρομικά κέντρα στην Ελλάδα που κρατά χιόνι ως την άνοιξη. Θα παρακάμψουμε για μια ακόμη φορά την άσφαλτο παίρνοντας ένα ανηφορικό μονοπάτι το οποίο θα μας βγάλει λίγα μέτρα πάνω από τη βάση του συρόμενου αναβατήρα. Στη συνέχεια ακολουθούμε του πυλώνες του συρόμενου αναβατήρα, μια διαδρομή ανηφορική απόστασης 1.000μ και στο τέλος του ακολουθούμε δεξιά το μονοπάτι που σχηματίζει μια πίστα για να προσεγγίσουμε την κορυφή του διθέσιου αναβατήρα σε υψόμετρο 2.100μ. Από εκεί θα συνεχίσουμε στο τελευταίο κομμάτι της διαδρομής προς την κορυφή ακλουθώντας την κορυφογραμμή. Οι θερμοκρασίες σε αυτό το κομμάτι προβλέπεται να είναι χαμηλές γι αυτό πρέπει να έχουμε προβλέψει για τον κατάλληλο ρουχισμό. Επιστρέφοντας από την κορυφή θα περάσουμε από την δρακόλιμνη της Γομάρας μια μικρή αλπική λίμνη που «κρύβεται» σε ένα λιβάδι στα υποαλπικά της Βασιλίτσας και αποτελεί ένα σπουδαίο πεδίο εξερεύνησης τόσο για την ιδιαίτερα σπάνια χλωρίδα της περιοχής, όσο και για τα πολλά αξιοθαύμαστα είδη της πανίδας που ζούνε στα νερά της και στα γύρω δάση. Φυσικά διαθέτει και αλπικούς τρίτωνες και βρίσκεται σε υψόμετρο 2.000μ. Από εκεί ακολουθώντας  άλλοτε το μονοπάτι που δημιουργούν οι πίστες και άλλοτε κατεβαίνοντας κάθετες πλαγιές θα φτάσουμε στη βάση του τριθέσιου αναβατήρα. Στη συνέχεια ακολουθούμε την άσφαλτο για περίπου 500 μέτρα έως ότου συναντήσουμε το μονοπάτι με τους πυλώνες της ΔΕΗ που ακολουθήσαμε και κατά την άνοδο μας. Μετά το εκκλησάκι της Αγ. Παρασκευής θα ακολουθήσουμε το τελευταίο μονοπάτι που καταλήγει στο χωριό της Σμίξης. Ο μύθος λέει πως οι κάτοικοι των δυο οικισμών που δημιούργησαν το χωριό διαφωνούσαν για το σημείο που θα χτιστεί. Τότε ο γεροντότερος αποφάσισε να ξεκινήσουν δύο νέοι - ένας από κάθε οικισμό με μια πέτρα στα χέρια τους - και στο σημείο που θα συναντιόντουσαν θα έφτιαχναν το νέο οικισμό και θα θεμελίωναν την εκκλησία του Αγ. Νικολάου. Έτσι και έγινε και το χωριό ονομάστηκε Σμίξη (σμίξιμο των δύο οικισμών). Οι πέτρες που κρατούσαν οι δύο νέοι ενσωματώθηκαν στα θεμέλια της εκκλησίας του Αγ. Νικολάου, όπως είχε αποφασισθεί.